მორის ფოცხიშვილი – „უბატონო ლილეო”
რა სიზმარი,რა გზა ან რა ფანტომი,
ცხადად,თითქმის ყველაფერი ცხადად, –
საქართველოს არ ჰყოლია ბატონი,
საქართველოს ერთგული სპა ჰყავდა.
* * *
ვინ რა ბრძანა,რა ქადილი,რა ტონი,
ვინ ხარკს თხოვდა,ვინ ღვლეფს ანუ ღადარს, -
სვანურ ლილეს არ ჰყოლია ბატონი,
სვანურ ლილეს დალ-ქალღმერთი ჰყავდა.
* * *
იყო სიტყვა,იყო სიტყვის გამგონიც,
იყო სცენა,იყო ფარდის ფარდაც, -
დედაენას არ ჰყოლია ბატონი,
დედაენას დედაერი ჰყავდა!
* * *
შთაგონება,როგორც ირმის ნახტომი,
თამარ მეფე მეუფედ და ხატად, -
პოეზიას არ ჰყოლია ბატონი,
პოეზიას რუსთაველი ჰყავდა!