„თუ დარიგებაზედ მიდგა საქმე,შეგიძლიათ თქვენ ჩვენთან მოჰბრძანდეთ. ჩვენ კი მანდ წამოსასვლელად არა გვცალიან. ხმა არ გვივარგა,მკვახედ ვერ ვიტყვით თუ? მანდაც რომ არ წამოვიდეთ,აქედამ კი ვერ გაგაგონებთ? აი თუნდაც სანაძლეოზედ მე და თორღვა ბახტრიონელი რომელსამე უმაღლეს მთის მწვერვალზედ აგვასხით,თქვენ კიდევ ას-ორმოც-და-ათი ათასი მთის და ზღვის იქით წაბრძანდით; იქიდან ჩვენ ერთი ისეთი გამოვიქუხოთ,რომ თქვენ კი არა,თვით ჰიპოპოტამებსაც,კიდე თქვენს იქით,შიშით კანკალი დააწყებინოს: ეს რა ხვთის რისხვა მოგვესმაო,გესმით? ჩვენ აბუჩად ნუ გვიჭერთ,პატიოსანი,დარბაისელი ხალხი ვართ,ღმერთსა ვლოცულობთ და ხატსა…” – (ავტორი გენია.ჯი)