ცხოვრების ზღვაო,

არ განასხვაო

დღისა და ღამის ბრუნვა უცვლელი.

გთხოვ, დაახვავო

ვრცელ სასაფლაოს

ცაცხვის ფურცელი.

* * *

როგორც ნუგეში,

მშობელ კუთხეში,

ააშრიალე ყველა საფლავი,

და ჩემს უბეში

ჩასვი ბარტყივით

სატრფოს ვარსკვლავი.

* * *

ავს გამარიდე,

არ გავღარიბდე,

არ ჩამომენგრეს მამულში სხვენი,

მრუდე საწუთროს ავხადე რიდე,

ბედს გავურბი და მიმაფრენს ცხენი.

* * *

ვით ალიონი

მომსდევს სიონი.

მივქრი,სირბილში მტკვარს ვეჯიბრები.

გუმბათს მიაგავს ვრცელი ციონი

და ჩამქრალ სანთლებს – ჩემი ფიქრები.