მუხრან მაჭავარიანი – „ღმერთო,მიცოცხლე მეგობრები!”
ღმერთო,
მიცოცხლე მეგობრები,
ვინც დღემდე მომყვა!
რა სიცოცხლეა! -
სიცოცხლე თუ უმეგობროა?!
თავს უმეგობროდ
(ღმერთმა ნუ ქნას!)
იგრძნობ როგორღა! -
თვით მეგობრებში
ხარ როდესაც
ხანდახან ობლად.
* * *
რა ბედენაა!
უკვდავების რომც იყო წყარო!
რა ოხრად გინდა! -
ოქსინოსი გესხას ლაბადა!
უკეთუ შენი კარგი საქმით
არავინ ხარობს!
თუ გინდ,ყალბადა!
* * *
ღმერთო,
მიცოცხლე მეგობრები,
ვინც დღემდე მომყვა!
ზოგი ტლანქია,
ზოგი, – რბილი,
ვითარცა თოქმა,
ხეირიანად
ლაპარაკიც არ იცის ზოგმა! -
რა ვუყოთ მერე! -
მთავარია,
არ იყოს ბოღმა!
* * *
ღმერთო,
მიცოცხლე მეგობრები,
ვინც დღემდე მომყვა!