მუხრან მაჭავარიანი – „უდროოდ გარდაცვლილ მეგობრებს”
თამბაქოს კვამლით
მსურს სახენი ვაოტო თქვენი,
იგერიებენ როგორც ფუტკარს
მესკენი ფუტით;
ვერა და ვერა,
ვერ გიშორებთ,
კვლავ და კვლავ გხედავთ, -
გონების ჩემის
ვარ წინაშე რამეთუ სუსტი.
* * *
დღეს ვინც ფაფხურობს,
ვინც მიმოდის ახლა ჩემს გვერდით,
ბევრი მათგანი
ფრჩხილად არ ღირს მაგ თქვენი ფეხის…
ბიჭებო,
ჩემთვის უთქვენობა ისეა ძნელი,
ვით უჩემობა იქნებოდა
ამქვეყნად თქვენთვის.
* * *
გფარავდეთ იგი, -
ეს სამყარო რომელმან შეჰქმნა,
ყოვლის მხილველი მამაღმერთი,
უკლებლივ ყოვლის.
გისურვებთ კიდევ,
ვინც გიყვარდათ,
ვინც დაგრჩათ ქვეყნად, -
დიდხანს და დიდხანს
არ გეხილოთ
თქვენს გვერდში მწოლი.