მორის ფოცხიშვილი – „გაკვეთილიდან გაკვეთილამდე”
ყრმობის გალიაში ჩიტივით ჩაკეტილი
ყრმობას ვეთხოვები თითქოსდა თავიდან, –
დედამ ჩამიტარა სიკეთის გაკვეთილი,
შუბლზე მაკოცა და… წავიდა…
* * *
ძველი გლობუსივით ორად გაკვეთილი
ეზოში ტრიალებდა ძველი მაგიდა, -
ქარმა ჩამიტარა ცეკვის გაკვეთილი,
თავი დამიკრა და… წავიდა…
* * *
ზეცა ჩამომექცა დარდის დარად,
არადა, შეცოდება არ მინდა,
სიმღერის გაკვეთილი წვიმამ ჩამიტარა,
გაშალა ქოლგა და… წავიდა…
* * *
ტირიფი იყო მორებად დაჩეხილი,
რეკდა მწუხარების ზარი და
ტირიფმა ჩამიტარა ტირილის გაკვეთილი,
თვალი ჩამიკრა და… წავიდა…
* * *
იყო სიტყვა ჩემი წუთით აღკვეთილი,
მაინც მამხნევებდნენ მაღლიდან, -
სიცოცხლემ ჩამიტარა გაკვეთილი,
გული მატკინა და… წავიდა…