დავით გურამიშვილი – „ანდერძი”

ეეო, მეო, აქეთ მომხედეო,

მცან, მე ვარ შენი მოყვარე, მე შენ გიყვარდეო.

ნურასოდეს დამივიწყებ, მუდამ გახსოვდეო.

მაგ ჩემს წერილსა წიგნებსა, წაიკითხავდეო,

რაც რომ ანდერძად დამეგოს, აღასრულებდეო:

ღარიბს აჭმევდე, მშიერსა, მწყურვალს ასმევდეო,

შიშველს შემოსდე, უძლურსა, სნეულს ნახავდეო,

საპყრობილეში მჭმუნვარსა ნუგეშსა სცემდეო,

პატიმარს, ტყვესა უცხოსა, შეიწყნარებდეო,

ასეთი სახით მეჩვენე, გნახო, მამწონდეო.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>