ოთარ შალამბერიძე – „ხასიათი”

არის სხვადასხვა ხასიათი, – კარგი და ცუდი.

ერთიც, მეორეც, ეგუება ცვალებად ტაროსს;

თუ რომელიმეს ქვეყანაზე ნამდვილად სძულდი,

არ ნიშნავს იმას, რომ არასდროს არ შეგიყვაროს.

* * *

ქუჩაში მიდის მოწყენილი, ჭაღარა კაცი,

შუბლის ღარები ამჟღავნებენ მჟავე ხასიათს;

ნუ მიხვალ მასთან, დააცალე წამები მკაცრი,

უხასიათოდ ამ ცხოვრებას რამე ფასი აქვს?!

* * *

არის სხვადასხვა ხასიათი, – მძიმე და მჩატე.

და ღმერთმა უწყის, რამდენს უმძიმს და რამდენს – არა;

ნამცეცა გულში ზოგჯერ ქვეყნის სიხარულს ჩატევ,

მაგრამ ცრემლისთვის სულ პატარა ტკივილიც კმარა,

რომ უჩინარი ბილიკებით წამწამს მოადგეს

და უცებ მიხვდე, ვინ რას ფიქრობს, რას წარმოადგენს.

* * *

ხასიათები თვითნებურად ძარღვებს წიწკნიან,

ხელის შეშლა კი შენ არაფრით არ შეგიძლია,

რადგან ყოველი საუკუნის დროსა და მანძილს

ზომავენ მხოლოდ დაძაბული ძარღვების ბაწრით!..

* * *

ზოგჯერ ხასიათს იყენებენ ნიღაბის ნაცვლად,

რამეთუ გმართებს მოიწყინო, – იცინო ურცხვად;

და ამნაირად ეთვისები უცნობს და ნაცნობს,

და ამნაირად ეგუები კარგსაც და ცუდსაც.

* * *

ხასიათები ხანმოკლეა ასე თუ ისე

და გულმოდგინედ დაეძებენ იმედის სარჩოს;

მაშ, ნურასოდეს გამოვკითხავთ ერთმანეთს მიზეზს

და ყოველგვარი ხასიათის კაცს გაუმარჯოს!

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>