ვიქტორ ასტაფიევი წერდა…
„რაც შეეხება დიდ რუსეთს, ადამიანის სახის მქონე მხეცი უბრალოდ მხეცი კი არ არის, არამედ მეტწილად, მორჩილებით, უპასუხისმგებლობით, დაუდევრობით აღჭურვილი სულიერია, რომელსაც სწყურია რჩეულთა შორის იყოს, უფრო ზუსტად, თავის თავს თვითონვე რაცხს რჩეულთა შორის, რათა უკეთესად, თავის მახლობლებზე მაძღრისად იცხოვროს, როგორმე გამოეყოს მათ, უფრო ხშირად – იცხოვროს. იგი მდინარის დინებას მიჰყვება”. – (ავტორი გენია.ჯი)