გვინახავს ცრემლი დედების თვალში,
ჩვენ მოკუმული მუშტებიც გვახსოვს…
მაგრამ დაიცათ ცოტაც და მაშინ,
ალბათ, გაგვიცნობთ ჩვენ უფრო ახლოს.