პატარა ლექსები „სინდბად-ნამე”-დან…
„ქათქათა კაბას თუ დააჩნდა ცოდვის ლაქები,
ყველა მიხვდება, რომ საქმე ჰქმენ არასაქები”.
* * * * * * *
„რას დაინახავ, ჩაფლული ხარ კისრამდე მტვერში,
ჯერ მტვერი დაცხრეს, მერე ნახე, ვინ გიდგას გვერდში”.
* * * * * * *
„ასე ყოფილა წუთისოფლის გაწამაწია,
ხან გამიღიმა, ხანაც შავი დღე დამაწია”.
* * * * * * *
„ღმერთმა ეს ჩვენი ბედისწერა ასე მოაწყო, -
სიცილს ტირილი და ცრემლს ხშირად შვება მოაქვსო”.
* * * * * * *
„ზოგი ფრინველი ბუდედ ირჩევს გვირგვინს მეფისას,
ზოგს კი ნანგრევთა ნაპრალებიც აღარ ეღირსა”.
* * * * * * *
„სულელ მეგობარს გირჩევნოდეს მძვინვარე მტერი,
ბრიყვი მოყვარე ურგებია, ვით ფეხის მტვერი”.
* * * * * * *
„რაც დღეს გეკუთვნის, გაისარჯე, შეირგე მალე,
რისი კეთებაც უკვე გვიან იქნება ხვალე”.
* * * * * * *
„იყავ გულუხვი და ამრავლე ქვეყნად სიკეთე,
ასე აჯობებს, თუ გსურს გქონდეს ტკბილი სიბერე”.
* * * * * * *
„ვირსაც რომ ოქრო ჰყვარებოდა, რა იქნებოდა?
ალბათ ქვეყანა ყროყინის ხმით დაიქცეოდა”.
* * * * * * *
„ის მტერი, შენ რომ მტლად მიგაჩნდა, ურჩხულად იქცა,
მალე მოაშთე, თორე ხედავ, ფუძე დაიქცა,
თუ გსურს როგორმე აიცილო საფრთხე თავიდან,
არცერთი მტერი არ გამოგრჩეს სათვალავიდან”.