ირგვლივ მოფანტე სიკეთე და გზა გააგრძელე,

არავინ იცის რას გიმზადებს ხვალე განგება…

დამოკლებული ოცნებებიც გადააგრძელე,

აღარ დანებდე… დრო მოვა და გამოგადგება…

თუ არ მთვარდება – შეისახლე სხვების ტკივილი,

მწუხარში უფრო მოუსურვე წლები დღიანი…

რადგან ცოდვილის სახეზეა სულ სხვა ღიმილი -

ამიტომ გქვია, ამიტომაც… ადამიანი…

შეხედე, გულით, თვალებმა რომ იგრძნოს სიწმინდე,

შეიგრძნე… სულს რომ დაუბრუნო შენი გაჩენა…

სადაც ტირიან – სანუგეშოდ უნდა მიხვიდე,

შემოღამებულს არწმუნებდე – სჯობსო დარჩენა…

შეუნდე ყველას, აპატიე… მიეცი ხელი,

უთხარი: გიყვარს… მოეფერე, თუნდაც გაოცდეს…

რადგანაც ერთხელ ვიბადებით ჩვენი მთხრობელი -

საუკუნეა… მხოლოდ კარგი უნდა გადმოსცდეს…

მიჰყევი შენს გზას, დაიმკვიდრე ნაბიჯი მტკიცე,

გაეცი სითბო… ეძიებდე შემხვედრში უფალს…

თუ კი მშიერი დაინახე, შენიც რომ მისცე -

არ დაგენანოს… ღმერთი მოგცემს შენ… თავისუფალს -

უერთგულე და შემოითბე მის გულში სახლი,

დათესე რაც კი სიკეთე გაქვს – ალალად, უხვად…

უკვე ყვავილობს ის შენში და ჟამი გაქვს ახლის,

წარმოგედგინა ყველაფერი რატომღაც სულ სხვად…

ირგვლივ მოფანტავ სიყვარულს და გზას გააგრძელებ,

სულით შეიგრძნობ, რა ტკბილია წლები – მზიანი…

ნამცეცად ქცეულ ოცნებებსაც გადააგრძელებ,

რადგანაც შენ ხარ, სწორედაც შენ… ადამიანი!!