„ეჰ, ჩვენი მტრების დაწყნარება რომ მართლაც შეიძლებოდეს, თვითონ ჩვენი ღვთის პირისაგან გავარდნილი დიდებულები არ მოისვენებენ, აშლიან ქვეყანას, ძმათამკვლელ ომებს გააჩაღებენ და სამოთხეში ისევ ჯოჯოხეთის მოციქულებს მოიწვევენ. ზოგს სპარსეთის შაჰის ნაწყალობევი თაჯი, თომარი, მურასა ხმალი ენატრება, ზოგს კი თურქთა ხონთქრის ქურქის ჩაცმის სურვილი არ ასვენებს…”