„ვითარცა მეფემ განვლიე ამ წუთისოფლის დღენია,

ხან დავდიოდი ქვეითად, ხან მყავდა კაი ცხენია,

სოფელი კაცსა გამოსცდის, ამისი არა მრცხვენია”.

* * *

„ეს ფუსფუსი პატარ-პატარა ხალხის ჩემთვის სრულიად გაუგებარია”.

* * *

„ლექსები ჩემი ვალიუტაა”.

* * *

„ერთ რამეში, სასტიკ სინამდვილეში ვრწმუნდები: მე თურმე, მთელ დედამიწის ზურგზე არ შემძლებია არავისთან გულწრფელი საუბარი… ეს ჩემი გულის ღრმა ტრაგედიას შეადგენს”.

* * *

„კარგია ფხიზელი სითამამე”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„სხვა ხმები ჩამესმოდა: ყურებში ხმაურობა მესმოდა: შუმანი, ბეთჰოვენი, ჭიანური, როიალი – სულ ერთად იყვნენ არეული! ხან კი თითქოს კოღო დამწივოდა ყურთან. როდესაც ყოველივე ეს ვუთხარი ექიმ პონდოევს, მან თვალები ფართოდ გააღო გაოცებისაგან. მის სახეზე წავიკითხე: შეშლილაო საწყალი გალაკტიონი”.

* * *

„ვერავითარი განდეგილი ვერა სძლებს, ერთხელ-ორხელ მაინც სოფლად არ ჩამოეარა”.

* * *

„მე ვიცი, რომ ვერ ავცილდები იმ საზღვარს, რომელშიაც კაცობრიობაა მომწყვდეული”.

* * *

„თავს არასოდეს ისე არ ვგრძნობ, ვით გრძნობენ სხვები…”

* * *

„ვნახოთ, რას იზამს მომავალი, მაინცა და მაინც დიდად არ მეშინია მისი… ე.ი. სუყველაფერი ერთია ჩემთვის, რაც უნდა იქნეს”. – (ავტორი გენია.ჯი)