„ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”

„ – მე დავხატე ადამიანები ისეთი, როგორიც სინამდვილეში არიან. ჩემი ტილო იყო ნამდვილი სარკე. შიგ ჩაიხედეს და მოსაკლავად გამომეკიდნენ…” – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ობობა…

ეს პაწაწინა არსება კაცივით მიუსაფარი როდია.

მას თავის მიერ მოქსოვილი ბადე შველის. საკუთარი თავი გახლართა ამ ბადეში და ასე შეიგუა სამყარო. თავისი სამყოფი სივრცე მოიქსოვა”.

* * *

„ადამიანები ყოველთვის უნდა გრძნობდნენ, რომ შენ თანაუგრძნობ”.

* * *

„მოყვასისადმი პატივისცემა, თანაგრძნობა და სიყვარული იმ აგურებად უნდა იქცეს, რომლისგანაც სალოცავი შენდება. მაგრამ ვინ რაში მოიხმარა იგი, ღმერთმა უწყის, მოიხმარა და ახლა ხელცარიელი დგას ცასა და მიწას შუა”.

* * *

„არავის არ უნდა საკუთარი თავის დანახვა. ნუ დაანახვებ, ნუ ჩაახედებ სარკეში, თორემ იმ დღიდან მტრად შეგრაცხს. მასაც სძულს ის, რაც შენ გძულს მასში”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ხშირად ადამიანს იმდენი საზრუნავი აქვს, სიბერისთვისაც ვერ იცლის”.

* * *

„სოფელი იტყვის, ზოგი ქუდბედიანი იბადება ამ ქვეყანაზე, ზოგი კი ბედდამწვარიო”.

* * *

„ზედმეტად მგრძნოაბიარე ადამიანს ცხოვრება უჭირს ხოლმე”.

* * *

„განა ყველაფერი შეიძლება კაცს დააძალო?”

* * *

„ყველაფერი სიცარიელეს ეძებს, რათა თვითონ დაივანოს ამ სიცარიელეში. სიცარიელის პოვნასა და დაუფლებაში ერთმანეთს ეცილებიან ხილული თუ უხილავი ძალები. ასე ხდება სამყაროში, ასე ხდება ადამიანშიც”. – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>