მურმან ლებანიძე – „წვრილ სარკმელში ხიდის კიდის”
წვრილ სარკმელში ხიდის კიდის
ძეწნა ჩანს და წყარო ჩანს;
ხიდზე თეთრი ქალი მიდის -
ტანს მიარხევს
საროსას…
* * *
ახლა – ქალაშავა ჰკიდებს
ტოტზე კაბას ჯვალოსას -
ვხედავ გახდას ჭრელი წინდის,
სხეულს ვხედავ
საოცარს…
* * *
ღმერთო, ღმერთო, სისხლის ჩქერას
გმადლობ ამ საღამოსას…
ნუ მომიშლი ცისკრის ცქერას,
მზის ჩასვლას და
ამოსვლას!