მურმან ლებანიძე – „მარეკები შლიდნენ ბანაკს…”

მარეკები შლიდნენ ბანაკს

ქარი ჩამი-ჩუმით ჰქროდა,

ვიწექ, რომელიღაც ბალახს

უცბად -

ქალის სუნი ჰქონდა.

* * *

თითქოს ურო დამკრეს თავში,

თითქოს პაპაჩემი ცხონდა -

ათას სურნელოვან შვავში

ბალახს -

ქალის სუნი ჰქონდა.

* * *

სუნი ჰქონდა არა დალის,

ლალის, – ცისფრის ანუ თეთრის, -

სუნი – საზოგადოდ ქალის,

სუნი -

საზოგადოდ მდედრის…

* * *

ღმერთო! ღმერთო! მე სულ ველი,

სიკვდილს – შენ მაცოცხლო ვინძლო

სანამ ვიცნო ეს სურნელი,

სანამ

ეგ სურნელი ვიგრძნო!

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>