მიხეილ ჯავახიშვილი წერდა…
„სხვისი ჭირისთვის ვერ მოვიცალე, რადგან საკუთარსაც ძლივს დავათრევდი. მაინც ვიარე და მარადი ვეძიე, მაგრამ ვერ ვიპოვე და დავივიწყე”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„უცოდინარობის გამჟღავნება არ შეიძლება”.
* * *
„არავის აწყენინოთ და არავინ დაგემდურებათ”.
* * *
„არ მესმის, როგორ შეიძლება ცხოვრება ისეთ ქალაქში, სადაც არ არის რამოდენიმე უმაღლესი სკოლა, ათიოდე თეატრი, მეცნიერება, ხელოვნება, საცა გონებრივი ცხოვრება მინელებულია, ან სრულებით არ არსებობს”.
* * *
„მე საქმის კაცი გახლავართ და დროს მეტად ძვირად ვაფასებ”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„შრომა უეჭველი უნდა დაფასდეს”.
* * *
„სახიფათო საქმე ფათერაკით მთავრდება”.
* * *
„უფულო კაცი უწყლო თევზს, უფრთო არწივსა და უფეხო რაშს ჰგავს”.
* * *
„ჩვენთვის საქართველოს კულტურა – მისი წარსული, აწმყო და მომავალი – მთლიანი და ურღვევი ერთეულია”.
* * *
„საკმაოზე მეტი იმიტომ სჯობია საკმარისს, რომ მის მფლობელს გამოულეველი არჩევანი ექნება”. – (ავტორი გენია.ჯი)