მუხრან მაჭავარიანი – „ამოვიდა მზე”
მზე ამოდის… ღამის ბინდი ფეხათრევით მიდის…
არ იქნება, არ ამღერდე, – თუ გაქვს წვეთი სისხლი…
რა მცოდნია პაწაწინა, ცეროდენა ჩიტის, -
მაგრამ მაინც გიხარია, რომ ჭიკჭიკებს ისიც…
* * *
მზე ამოვიდა, – ამოძრავდა ძარღვებში სისხლი,
ამოტივტივდა დედამიწა იმგვარად თვალწინ, -
თითქოს ძველ სურათს ედო მტვერი მტკაველი სისქით, -
და მოწიწებით გადაწმინდა კეთილმა კაცმა.
* * *
რა ფერებია!.. გააზრებაც არის რა კარგი!
ერთი შეხედე! კიდევ ერთხელ შეხედე ერთი! -
ომბალო, ცვარი, ალუბალი, ცისფერი კვამლი…
შორს საყდარია… თეთრი… თეთრი, როგორც რძის წვეთი.
* * *
დედამიწაზე უკეთესი რა უნდა ნახო.
რა უნდა ნახო განთიადზე ტკბილი და კარგი;
შეხედე!
ცაში მზე პაწია ვარსკვლავებს აქრობს,
ცა დედამიწის არის სარკე, კრიალა სარკე.