რუსლან მიქაბერიძე – „სამშობლო”
ვისია, ქალი ლამაზი, ბოლოს და ბოლოს ვისია?!
ისევ სადაო გაგვიხდა, რაც ჩემ და ჩემი ძმისია.
ჯერ რუსი შემოგვესია, მერე სხვა წამოგვისია,
სუყველამ გულზე გვიკბინა, უბეში ვინც ჩაგვისვია.
ვისია ტურფა ქვეყანა, ეს მიწა-წყალი ვისია?
იქნება მართლა არ ვიცით, იქნება მართლა სხვისია.
არ მოსათმენის მოთმენა ძალიან საძრახისია,
გადაგვავიწყდა ნაომრებს სისხლის გაღების მისია.
რომ აქ მხოლოდ ის ვიგუოთ, ვინც ჩვენთან ძმობის ღირსია,
რადგანაც მიწა ჩვენ ფეხქვეშ მამა-პაპათა ძვლისია.
ვისია ეს საქართველო? უნდა გაირკვეს ვისია!
მისთვის სიკვდილი, კაცებო, სიცოცხლის დასაწყისია!