ტარიელ ჭანტურია – „საქართველო”
თვალდაშრეტილი დიდი ფშაველის
ცალი ცრემლით ხარ დატირებული.
შუბლკურთხეული დიდი ილიას
წყვილი ცრემლით ხარ დატირებული.
ბალღი კეთილი – ამაყ რუსთაველს
დღემდე მოჰყავხარ ატატებული.
მე ვინ ვარ,
მაგრამ მინდა იცოდე:
თავი შენთვის მაქვს გადადებული.
* * *
ო, რა ტკბილი ხარ!
მწარე როგორი!
რა უცნაური!
რა დიდებული!