ტარიელ ხარხელაური – „და მაინც იყო სამყარო მკაცრი”
და მაინც იყო სამყარო მკაცრი,
ჩაენარეკლა სივრცე ქარიშხალს…
და მიდიოდა უბრალო კაცი,
კაცი, რომელიც ჰგავდა თავის თავს…
და ჩაჰკიოდა ხეობას ელამს,
გადარეული გრიგალი ავი…
ჩამოიკაწრა გულ-მკერდი კლდემა,
და მთვარის სხივზე დაიხრჩო თავი…