ვახუშტი კოტეტიშვილი – „საწუთრო შემომეძენძა”

საწუთრო შემომეძენძა,

როგორც მათხოვრის ხალათი,

ბედნიერების ჩანჩქერებს

ჩემს წილს სულ წვეთ-წვეთ ვძალავდი,

ათასგვარ ჭირსა და ვარამს

გავუძელ ძალის-ძალათი,

ერთიღა მრჩება ნუგეშად -

მიწამ არ იცის ღალატი,

ის გვამს თუ ევიწროვება,

ძვლებისთვის ხდება ხალვათი.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>