ბინდით შემოსავს სივრცის განედებს

მარტოსულობის ცივი ზამთარი,

ციურ სიავეს უნდა დავნებდე

უნდა ჩავსხეპო რისხვა ავთვალის.

* * *

ფიქრით აღძრული სასოწარკვეთა

მიუახლოვდა განცდის კარიბჭეს,

ბოღმის ღვარცოფი თქეშად წამლეკავს,

ზმანება შვებას ვეღარ მანიჭებს.

* * *

გავითავისებ დროის დინებას,

როს დაუბერავს მომავლის სიო,

კამკამა მთვარის ამობრწყინებას

ვარსკვლავთა ხიბლით როდემდე ვსდიო.