გზაზე ნისლი ამიცურდა,
ვით ნიავი დანაბერი.
ველად მხოლოდ ია მსურდა,
ია, მეტი არაფერი.
ვეძებე და ძლივს ვიპოვე
ბუჩქის ძირას ანაფეთქი.
ჩუმად მკითხა: გინდივარო?
მე შემრცხვა და… არა-მეთქი!