უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXXXIX”
მითხარ,რომ ჩვენი სიყვარული წარსულს ბარდება,
რომ ჩემს სიმდაბლეს ვერ იფერებ შენი დარივით,
კოჭლიც მიწოდე,თუ დაგჭირდა შენ ეს ბრალდება
და გაგეცლები ფეხმოჭრილი ხეიბარივით.
* * *
ჩემს მოძულებას ნუ ეცდები შერცხვენით,რადგან
შენი ბადალი,თავად ვიცი,მე არ ვბრძანდები,
ოღონდ მითხარ და შენს მახლობლად ფეხს აღარ დავდგამ
და სიკვდილამდე აღარსაით მოგელანდები.
* * *
შენს სავალ გზაზე დაივანებს სრული მშვიდობა,
ჩემს ბაგეს არსად წამოსცდება შენი სახელი,
რადგან ის კაცი ღირსეულად დაგემშვიდობა,
ვინც იყო შენთვის უღირსობის გამომსახველი.
* * *
ჩემი არსება მე საძულველ მტრად შემომყარე,
ვინც შენ არ გიყვარს,აღარც ჩემთვის არის მოყვარე.