„ყველაზე სულელი ის არის, ვინც ამ უგულო, გაპირუტყვებულ ცხოვრებაში თავგანწირვაზე ფიქრობს და არა გადარჩენაზე. პატივსა და დიდებას სწორედ ის იმსახურებს, ვინც არაფერს ერიდება გადარჩენისთვის, ვინც ყველა ღონეს ხმარობს, როგორმე ამოტივდივდეს ცხოვრების ზედაპირზე, თუნდაც საკუთარი სინდისისა და სხვათა სიცოცხლის საფასურად. სხვები, ვინც ამას ვერ ახერხებენ, უმაქნისებად, უნდილებად, ანდა სულაც ბრიყვებად ითვლებიან და არაფერს იმსახურებენ ცხოვრებისგან, გაკიცხვისა და დაცინვის მეტს”.