ვაშინგტონ ირვინგი წერდა…
„მართალი მოგახსენოთ, არ ვიცი, როგორ ეტრფიან და როგორ იგებენ დიაცის გულს. ჩემთვის მანდილოსნები მუდამ გამოცანისა და აღტაცების საგანს წარმოადგენდნენ. ზოგიერთს თითქოს მხოლოდ ერთი დასაკოდი ადგილი, ანუ მისადგომი კარი თუ მოეპოვება; მაშინ როცა სხვებისაკენ ათასნაირი ხეივნიანი გზა მიემართება და შეიძლება ათასნაირი სხვადასხვა ხერხით იქნენ დაპყრობილნი”. – (ავტორი გენია.ჯი)