იმ პერიოდში ჩემი ორი ვაჟი პატარები იყვნენ.მქონდა შესანიშნავი სამსახური,ვმუშაობდი პიარ-მენეჯერად და რედაქტირებას ვუწევდი კინო სცენარებს.თუმცა წიგნი,რომ დამეწერა ამისათვის დრო არ მრჩებოდა.ამიტომ დავდექი არჩევანის წინაშე,ან სამსახური,ან კიდევ წიგნის დაწერა.ბევრი ფიქრის შემდეგ სამსახურს თავი დავანებე.თუმცა დანაზოგების უქონლობის გამო იძულებული ვიყავი საკუთარი ავტომანქანა ჩამედო ვალად. (ავტორი გენია.ჯი) აღებული ფული მეუღლეს მივეცი,რომელიც წერის დროს მამარაგებდა ყველა საჭირო საწერი საშუალებით,სიგარეტით და ასე შემდეგ.მალე ეს ფულიც ამოგვეწურა.ნაწარმოების წერა კი უფრო დიდხანს გამიგრძელდა ვიდრე ფული მეყოფოდა,როდესაც მოვრჩი წერას აღმოვაჩინეთ,რომ მარტო მეყასბის ვალი,ნისიებიდან 5000 პესოს აღემატებოდა,რაც საკმაოდ დიდი თანხა იყო,აღარაფერს ვამბობ დუქნებისა და მაღაზიების ვალებზე. (ავტორი გენია.ჯი) საჭირო იყო მხოლოდ 160 პესო,რათა ნაწარმოების ტექსტი გამომცემლებისათვის გამეგზავნა.სახლში კი მხოლოდ 80 პესო გვქონდა.ამიტომ იძულებული გავხდი,ჩემი მეუღლის ჩუმად მისი მიქსერი და ფენიც დამელომბარდებინა.როდესაც ამის შესახებ მერსედესმა გაიგო მითხრა:”ერთადერთი იმედი ისღა დაგვრჩენია,რომ შენი რომანი რაიმე ღირებულებას წარმოადგენდესო” და სულ მალე ჩვენი ცხოვრება კარდინალურად შეიცვალა (რაღა თქმა უნდა უკეთესობისაკენ)”.

ვეცადე ზღაპრები დამეწერა,თუმცა არაფერი გამომივიდა.ერთ-ერთი ზღაპარი ჩემს პატარა შვილიშვილს ვაჩვენე.წაიკითხა და ღიმილით მითხრა:

“ბაბუა,შენ რას ფიქრობ,რომ ბავშვები ასეთი სულელები არიან ეს რომ მოეწონოთ?”

მას შემდეგ რაღა თქმა უნდა ამ თემისკენ აღარც კი გამიხედავს. (ავტორი გენია.ჯი)