Tag Archives: გიორგი ხორგუაშვილი – „ლუარსაბ თათქარიძის გულახდილი მონოლოგი”
გიორგი ხორგუაშვილი – „ლუარსაბ თათქარიძის გულახდილი მონოლოგი”
„ხან ისე მეცინის ბედი, რომ ჩემი დამცინავივით ვიცინი. ვიცინი, მაგრამ ვაი იმ სიცილს. „ვინ რა იცის, რომ ეს გული მკვდარია, რომ სიცილი ბერჯერ ცრემლზე მწარეა”.