Tag Archives: თამაზ ჭილაძის რომანიდან – “ჩამავალი მზის სხივი”
თამაზ ჭილაძის რომანიდან – “ჩამავალი მზის სხივი”
“ყველაზე დიდი უბედურება ალბათ ისაა,ვიღაცას რომ მიადგები,ან შემთხვევით წააწყდები,ის ვიღაცა ადამიანი გგონია,ფიქრობ,ადამიანურად მომექცევაო,თუნდაც იმას მაინც გკითხავს,რა გიჭირსო,მაგრამ აღმოჩნდება,რომ ის ვიღაცა ადამიანი არ არის,აღარ არის,დაავიწყდა,როდისმე ადამიანი თუ იყო და ამიტომ გირჩევნია ისევ ძაღლებმა დაგგლიჯონ,ვიდრე იმ კაცს შენი გასაჭირი შესჩივლო.უნდა ეცადო,შენი გაჭირვება ბოლომდე დამალო,როგორმე გაუძლო და არ თქვა,არ გაამხილო,მაგრამ თუ იტყვი,დარწმუნებულიც უნდა იყო,რომ გაგიგებენ…”