„ბრძენმა თქვა, ფულის სესხება წაგებაა მსესხებლისთვისო. და მართლაც, იღებ სხვისას, აძლევ შენსას, იღებ დროებით, აძლევ სამუდამოდ. წაგებაა, აბა, რა არი”.

„ვცოდავთ მშობლიური ენის წინაშე, ვცოდავთ და, სამწუხაროდ, ვერც კი ვგრძნობთ, რომ ეს ცოდვა დანაშაულია”.

„მუდამ გახსოვდეთ: ყველაფერი, რაც ახლა ხდება, ადრეც მომხდარა და მუდამაც მოხდება… მაგალითად მოიგონეთ, მთელი სახლი ადრიანესი, და მთელი სახლი ანტონიუსისა, და მთელი სახლი ფილიპესი და ალექსანდრესი და კრეზოსისა: ყველგან და ყოველთვის ყველაფერი იყო ერთი და იგივე, მხოლოდ მოქმედი პირნი იყვნენ სხვანი”.

„ქვეყნად გაწეული სიკეთე, ისევე როგორც ავკაცობა არავის არ უნდა დაეკარგოს”.

„კაცი თავის ვაჟიშვილს ყოველთვის მამასავით ელაპარაკება; ცოლს- ქმარივით; მტერს – მტრულად; მაშინ, როდესაც შეუძლია მეგობარს ყოველთვის ისე ელაპარაკოს, როგორც საქმე მოითხოვს, და არა ისე, როგორც მოსაუბრეს შეეფერება”.

„რა ვუთხრა მისთანა ქართველს, რომელსაც ყოველი ქართველის სიკეთე და ბედნიერება არ უხარია, გინდ მტერი იყოს და გინდ მოყვარე”.

„საჭმელი ერთი დღისაა, სახელი ასი წლისაო”.

„ეს სოფელი უხვად ასაჩუქრებს მხოლოდ უკანასკნელს, ვისი ბედიც გასჭრის, საგმირო საქმეს დაასრულებს, და ივიწყებს მას, ვინც თავისი სულითა და სისხლით ეს საქმე შექმნა”.

„უზრუნველყოფილი ცხოვრება ყველაფერს არ ნიშნავს”. – ასე ამბობს ყველა უზრუნველყოფილი ადამიანი”.