„ათენი ალექსანდრე მაკედონელს ფეხქვეშ გაეგო ხასასავით და ქვეყნიერებაც დევნილი ირემივით სულის ამოხდომამდე ჰყავდა მიყვანილი დიდ მონადირეს”.

„არაფერს ძალუძს ისე გაფურჩქვნა და ისე ჭკნობა, როგორც ადამიანს”.

„უცნაურია ქალის ბედი, რაც უნდა გულით უნდოდეს, არ შეუძლია მთელი ცხოვრება შესწიროს თავის საქმიანობას”.

„ზამთარს კი არა, გაზაფხულს ველი”.

„ეჰ, რამდენი ხალხია ირგვლივ და არც ერთი ერთგული მეგობარი!”

„მე ფრანგული გულახდილობა მახასიათებს”.

„მე ისეთი მიყვარს ქვეყანა, როგორიც არის”.