ჰანს ფალადას რომანიდან – “სიკვდილის დროს ყველა მარტოა”
“ვერაფერს გაიგებ კაცი,როგორი ეშმაკიც არ უნდა იყო,შენზე ჭკვიანები მუდამ მოიძებნებიან”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
“ღმერთის მსახური ომიანობის დროს მებრძოლი უნდა იყოს და არა ლაჩარი შემრიგებელი!”
* * *
“შვილები იშვიათად იწერებოდნენ,სანახავად არ ჩამოდიოდნენ,მოხუცებს ეს ცოტა კი სწყინდათ,მაგრამ რას იზამ,ასეთია ჩიტების თვისება,ფრენას როცა ისწავლიან”.
* * *
” – თქვენ გგონიათ,რომ მხოლოდ ჭკუანაკლულებსა აქვთ უნარი გაიღონ ყოველგვარი მსხვერპლი,რათა წესიერ ადამიანებად დარჩნენ?”
* * *
“სიკვდილმისჯილთათვის აღარ არსებობენ ამხანაგები”.
* * *
“არავითარი შეწყალება იმ დამნაშავეს,რომელიც ადამიანის სახელს არ იმსახურებს!” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
“საბოლოოდ,როგორც იქნა,გავიგე,რომ ვექილს ზოგჯერ კლიენტის ნაცვლად თავის ბატონ-პატრონთა დაცვა უფრო ეხერხება!”
* * *
“ყველას რაღაც დანაშაული მიუძღვის,საჭიროა კარგი გამოჩხრეკა და რასაც ეძებ ყოველთვის იპოვი”.
* * *
“არიან სიტკბოების მაძიებელი კაცები,რომლებიც ამ ქვეყანაზე სიამოვნებას ეძიებენ,ხოლო ნარის გლეჯას სხვისი ხელით არჩევენ”.
* * *
“მე ვფიქრობდი,საკმარისია,თუ საქმეს წესიერად აკეთებ-მეთქი.მაგრამ,თურმე,მხოლოდ ეს არ კმარა,ბედი უნდა გწყალობდეს”.
* * *
“ხალხს არასოდეს არ უნდა მიეტმასნოს კაცი!”
* * *
“მე საკუთარ თავს ვეუბნები: მაშინ მექნება პირადი ბედნიერების უფლება,როცა ამ მიწაზე ასეთი ბედნიერბისათვის შენობა აშენდება-მეთქი”.
* * *
“რას არ კადრულობენ ადამიანები!” – (ავტორი გენია.ჯი)