ამონარიდები ლევან სანიკიძის წიგნიდან – “დავითიან-თამარიანი ანუ რომელმან აღაშენა, რომელმან დაამშვენა”

“სწორედ ასეა: ქართველი, მაშ რისი ქართველი იქნება, თუ სხვა რომელიმე ქართველის უფროსობა ითმინა!

ქართველისათვის მეორე ქართველი სხვა ქართველია – უფრო “სხვაც”, ვიდრე “სხვა უცხოელი”, და იმ სხვისას, უფროსობას და “უფლობას” კი არა, მასთან თანასწორობასაც ვერ მოითმენს და ვერ აიტანს!

მე ქართველი ხომ ვარ, ბუნებით და “გენეტიკით” – მაშასადამე, უფალიც მე ვარ და არავინ არს სხვა უფალი და სხვა უფროსი ჩემსა ზედა!

მე!!!

(“მეების”, ანუ “მე”-თა ქვეყანაა საქართველო).

მე ვინ მჯობია, მე იმაზე ნაკლები რით ვარ, ის რა უფლებით უფლობს ჩემზედა?!

ეს არის ფიქრი ყოველი ქართველისა”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

“ადამიანმა – ზნეობრივად ამ უსრულო არსმა – ვერ იქნა და ფიქრიდან, ზნეობიდან ვერ ამოირეცხა:

სურვილი მკვლელობისა,

სურვილი მრუშობისა,

სურვილი ქურდობისა,

სურვილი ცილისდაწამებისა…

ვერ ამოირეცხა და ქრისტეს მიერ გზაზე ვერ შედგა ადამიანი.

ვერ იქრისტიანა ადამიანმა!

სინდისში, ფიქრში, სურვილში – იგი მაინც მარად მკვლელია, მარად მრუში, მარად ცრუ, მარად ქურდი, მარად ცილისმწამებელი”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

“რაკი ადამიანებს ვერ აკავებს და ვერ აწესრიგებს შინაგანი ზნეობა, ამისთვის, – მხოლოდ ამის გამო – გამოგონილი იქნა “გარეგანი” კანონი.

კანონი კი – დაშინებაა ადამიანისა.

შიში კი ისეთია,ადამიანს რომ აკავებს და… აწესრიგებს.

“ხალხი მხოლოდ შიშით არის ხალხი”, – ამბობდა ქრისტეს წინარე პირველ საუკუნეში, რომის დიქტატორი ლუციუს კორნელიუს სულა”.

* * *

“ვინ მოთვლის, ისტორიის უხანგრძლივეს ჟამსაბრუნავში რამდენ დიდსა თუ მცირე გვირგვინოსანს მოუწამია (თუ არ „შეუჭამია”) და მოუთელია თავის წილხვედრი წუთისოფელი, და ვის რა ტიტულ-თიკუნი შეურქმევიათ მისი სახელის სამარადჟამოდ უკვდავსაყოფად: „დიდი” თუ “მცირე”, „ბრძენი” თუ “შლეგი”,”გრძელი” თუ “მოკლე”,”სქელი” თუ “თხელი”,”მრისხანე” თუ „გულმოწყალე”, „თეთრი”, “შავი” თუ “წითური”, „მამაცი”, „წმიდანი”, „ღვთისმოსავი”, „ლომგული”, „ფრინველმჭერელი”, „ამაყი”, „მელოტი”, „წვეროსანი”,„ჩექმოსანი”, და კიდევ რამდენი და რანაირი!

მაგრამ „აღმაშენებელი”?!

მხოლოდ ქართველ მეფეს რომ დარქმეოდა…

ხალხისგან დარქმეოდა…

უეჭველად, ღვთის შთაგონებით”.

* * *

“გამჟღავნებული მოღალატე სამარადჟამოდ უვნებელი და უწყინარია და მასთან, მისი მოსპობით, მკვიდრდება ტერორი, შიში, ასე თუ ისე ამლაგმავი სამომავლო და სავარაუდებელი მოღალატური გამოხდომებისა”.

* * *

“როცა სამშობლო ტირის და გლოვობს, ბავშვის გულშიც, ანკარა სიცილ-კისკისის სანაცვლოდ, მრუმე კაეშანი ისადგურებს და იმკვიდრებს”.

* * *

“ძნელია პირველობა ქვეყანაში, სადაც ყველა პირველია”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

“ფორტუნას სიცილი და ლაზღანდარობა ადამიანის ცრემლი, წუხილი და გოდებაა”.

* * *

“უცხოეთში უცხოს სამსახურში ქართველს ვერავინაც ვერ აჯობებს”. – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>