ამონარიდები მიგელ დე უნამუნოს ნოველიდან – „ბურუსი”
„აქ,ამ ჩვენს უბადრუკ ცხოვრებაში,მხოლოდ იმაზე ვფიქრობთ,რა გამოვრჩეთ უფალს; არც იმაზე ვიტყოდით უარს,ქოლგასავით გადაგვფარებოდა და ყოველგვარი შეჭირვებისაგან დავეფარეთ!” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ნუ გამოივსებთ ჯიბეებს იმითი,რაც თავშიაც კარგად თავსდება!”
* * *
„ქალმა ყოველთვის იცის,როდის უყურებენ,თუნდაც ვერ ხედავდნენ, და იცის,როდის ხედავენ,თუნდაც არ უყურებდნენ”.
* * *
„ხვალ! ხვალინდელი დღე ღმერთისაა! გუშინდელი ვიღასია? გუშინდელი დღე ვიღას ხვედრია? გუშინდელი დღე ძლიერთა განძია!”
* * *
„მათხოვარს ხელს ვერა კრავ,მითუმეტეს ისეთ მათხოვარს,ვინც თვალებით გთხოვს მოწყალებას”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ცხოვრება ბევრს გვასწავლის,სიკვდილი – უფრო მეტს და ორივე კი გაცილებით უფრო მეტს,ვიდრე რომელიმე მეცნიერება”.
* * *
„ბუნებრივად რომ ჩაიდენ კაცი გმირობას,ძალიან კარგია! მაგრამ ანგარიშით?”
* * *
„სანამ ჭეშმარიტ ცრემლებს არ დაღვრი,ვერც იმას იტყვი,სული მაქვსო”.
* * *
„სიტყვა საზოგადოების პროდუქტია და სიცრუისთვისაა შექმნილი.ჩვენი ფილოსოფოსისგან გამიგონია,ჭეშმარიტებაც,სიტყვის დარად,საზოგადოების პროდუქტიაო,მისი ყველას სჯერა და რაკი სჯერა,ერთმანეთისაც ესმითო.საზოგადოების ყოველგვარი პროდუქტი – სიცრუეა…”
* * *
„ნამდვილი სიტყვის კაცი თავისი განზრახვის თაობაზე ჯერ ხმამაღლა იტყვის,მერე მოიფიქრებს,კარგად ასწონ-დასწონის და ბოლოს მაინც შეასრულებს,რაც არ უნდა უგუნურად ეჩვენოს.ნამდვილი სიტყვის კაცი ერთხელ ნათქვამს არამცა და არამც აღარ გადათქვამს და აღარც არაფერს შეცვლის”. – (ავტორი გენია.ჯი)