ამონარიდები მიგელ დე სერვანტეს საავედრას უკვდავი ქმნილებიდან – „დონ კიხოტი”
„კამილა დანებდა; დანებდა საბრალო კამილა, მაგრამ რა არის აქ საკვრიველი? აკი, ვერც ლოტარიოს მეგობრობამ გაუძლო და ისიც დაეცა. ეს მაგალითი ერთხელ კიდევ თვალნათლივ გვიმტკიცებს, რომ ყოვლის წამლეკი ვნების ძლევა, მხოლოდ ერთი გზით თუ შეიძლება: უნდა გაექცე; უნდა გაექცე, რადგან არვის ძალუძს ესოდენ ძლევამოსილი მტრის წინააღმდეგ ბრძოლა, ვინაიდან მის ამქვეყნიურ ძალმოსილებას მხოლოდ არაამქვეყნიური ძალა თუ შეიძლება დაუპირისპირდეს”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ – კაცმა რომ იმ იარაღით დაჭრას ვინმე, რომელიც ალალბედზე მოხვდება ხელში, ამნაირი ჭრილობა დაჭრილის ღირსებას არ შეურაცხყოფს, ვინაიდან ორთაბრძოლის წესებში გარკვევით წერია: მეწაღეს რომ ხელში კალაპოტი ეჭიროს და თავის ამხანაგს ჩაარტყას თავში, მართალია, ეს კალაპოტი ხის კია, მაგრამ თავში ჩარტყმულზე მაინც ვერ იტყვი, ჯოხით სცემესო. ამას იმიტომ გეუბნები, რომ არ იფიქრო, თითქოს წეღანდელმა ცემა-ტყეპამ ჩვენი ღირსება შეურაცხყო, ვინაიდან იარაღი, რომელიც მაგ ოხრებს ეჭირათ ხელში და რომლითაც ასე უღვთოდა გვჟეჟეს, მხოლოდ და მოხლოდ კომბლები იყო; რაღაც არ მახსოვს, რომ რომელიმეს ან ხმალი, ან დაშნა, ან ხანჯალი სჭეროდეს ხელში”.
* * *
„ამ ქვეყნად სანდო და საიმედო არაფერია”.
* * *
„ – უნდა იცოდე, ჩემო სანჩო, – შენიშნა დონ კიხოტმა, რომ არც ისეთი უბედურება არსებობს, რომლის ხსოვნაც ვერ წაშალოს დრომ, და არც ისეთი ტკივილი, რომ სიკვდილმა არ განკურნოს”.
* * *
„სიყვარული, როგორც გამიგონია, ხან დაფრინავს, ხან დაჩანჩალებს; ვის გრიგალივით ეძგერება, ვისკენ კუს ნაბიჯით მიღოღავს; ზოგს აქრობს, ზოგსაც ფერფლად აქცევს; ჯერ თითქოს არც კი დაუწყია და უკვე ამთავრებს საქმეს; დილით რომ ალყას შემოარტყამს ციხესიმაგრეს, საღამოს უკვე აღებული აქვს, რადგანაც არ არსებობს ძალა, წინ რომ აღუდგეს”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„რა სიშლეგეა და სისულელე სხვისი ნაკლის ჩხრეკა თუ შეცდომების ჩამოთვლა, როცა ჩემიც თავზე საყრელად მაქვს ჩამოსათვლელი”.
* * *
„ღმერთი ბოროტებას კი ითმენს, მაგრამ არა სამუდამოდ”.
* * *
„სახელი სახრავის გარეშე ჩირადაც არა ღირს”.
* * *
„გამონაგონი ამბავი მხოლოდ მაშინაა კარგი და ყურადღების ღირსი, როცა ავტორი სიმართლეს უახლოვდება და სინამდვილესთან ბევრი რამა აქვს საერთო, ცხოვრებიდან აღებული ამბავი კი მით უფრო უკეთესია, რაც უფრო ახლო დგას ჭეშმარიტებასთან”.
* * *
„იცოცხლეთ, უკუნითი უკუნისამდე, ყველამ ერთად და თვითეულმა ცალ-ცალკე, მოკვდავთა სალხენად და საამებლად!” – (ავტორი გენია.ჯი)