ამონარიდები სეი სიონაგონის დღიურების კრებულიდან – „მარტოობის ჟამს ჩანაწერები”
„ჩემს თავზე მევე მეცინება – მეც ყველაფრის გაგება რომ მომინდა!” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„გშურდეს სხვისი; შენს უიღბლობაზე წუწუნებდე გაუთავებლად; ყოველ წვრილმანზე კითხვა-კითხვით გული შეუწუხო ადამიანს და თუ მან გულახდილი საუბარი არ ისურვა შენთან, დაბოღმილმა ცილი დასწამო და ჩირქი მოსცხო; ყურმოკრულად გაიგონო რაღაც ამბავი და მერე ყველგან და ყველასთან წამდაუწუმ ისე ჰყვებოდე, თითქოსდა შენი თვალით გენახოს ის,რასაც ჰყვები, – ყოველივე ეს საძაგლობაა, საძაგლობა!”
* * *
„ამ დრომდე რომ ეცოცხლათ ჩვენს ძველებს და ჩვენ ამ დღეში ვენახეთ, რარიგ მკაცრად განგვსჯიდნენ და გაგვკილავდნენ!”
* * *
„ძველი ჭეშმარიტება ღაღადებს: საკუთარი თავის გამოსწორებას სამარცხვინოდ ნუ მიიჩნევო”.
* * *
„უგუნურებაა ავი თვალით უყურებდე სიძეს, რომელიც უკვე შინ შემოგსვლია”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ის, რაც გაუფასურებულა – წაქცეული მოჭიდავის ზურგია”.
* * *
„ბევრის მცოდნე, ბრძენი მღვდელიც, უდაოა, აღტაცების მომგვრელია”.
* * *
„უმალ მოვკვდები, ვიდრე მეორეობას ან მესამეობას დავყაბულდები. მხოლოდ პირველი მინდა ვიყო, მხოლოდ პირველი!”
* * *
„ლამაზი ქალი კიდევ უფრო ლამაზი ჩანს, როცა იგი ზაფხულის სიცხეში შუადღის თვალის წატყუების შემდეგ გამოიღვიძებს”.
* * *
„უცნაური რამ კი არის ეს გული, რა ცოტა რამის გამო ღელავს დალოცვილი!” – (ავტორი გენია.ჯი)