ამონარიდები თენგიზ ბუაჩიძის რომანიდან – „გზა ბავშვობისაკენ”
„ზოგჯერ ერთი შეხედვით უბრალო სიტყვასა თუ ვითარებას იმდენი თანმავალი აზრი ან ორაზროვნება ახლავს, რომ მის გარკვევას მთელი ცხოვრება სჭირდება…” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ვაჟკაცობას პატიოსნება და სიკეთე თან რომ უნდა ახლდეს, ვეფხისტყაოსანშიც კი წერია”.
* * *
„განა არსებობს სხვა რამ გამაწონასწორებელი ძალა ან კანონი, ვიდრე ცხოვრების კანონია?”
* * *
„შენ სხვას უნდა გაუკვალო გზა, იმან კიდე სხვას, და ასე დაუსრულებლად…”
* * *
„ადამიანის არსებობის აზრი მიუწვდომელი მიზნისათვის ბრძოლაშია”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„დავიწყების უნარი ადამიანებს, ჭეშმარიტად, უსაზღვრო გვაქვს!..”
* * *
„ყოველი ადამიანი თავისი არსებობით ზომავს სიცოცხლის დასაწყისს და დასასრულს”.
* * *
„ოდესმე ხომ მომავალი უჩვენოდ იქნება”.
* * *
„რა არი რევოლუცია? – დაგუბებულის გადმოხეთქვა, ჯებირების ნგრევა და კედლების ლაწა-ლუწი, დიდი ალიაქოთი, გაწევ-გამოწევა, ძველის ნგრევა და სპობა. ჯერ ნგრევაა და მერე რაც არი, იცი შენ – ახლის შენებაა”.
* * *
„ – ეჰ, შვილო, მტვერია ჩვენი ცხოვრება, ა, ეს მტვერი”. – (ავტორი გენია.ჯი)