ამონარიდები ზაჰირი სამარყანდელის წიგნიდან – „სინდბად-ნამე”
„თუ გსურს იბატონო, კიდეც უნდა დასაჯო”. - (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ყოველ საქმეს თავისი დასასრული აქვს და ყოველ სატკივარს თავისი სალბუნი”.
* * *
„ქალთა ოინების გადამკიდე ბრძენკაცს უწვნევია მწუხარება და ჭირი. მრავალ მათგანს ქალების სიყვარულით ქარისათვის გაუტანებია ქონებაც და გონებაც, ბევრს კი ვაჟკაცობა და ადამიანური ღირსებაც მიუყოლებია ზედ”.
* * *
„ბრძენთ უთქვამთ: „ამა სოფლის საქმენი საიქიოში გამოსადეგი ჭირნახულიაო”.
* * *
„ცხოვრების ვერც ერთ განვლილ წუთს ვეღარ დააბრუნებ დრო-ჟამის გზიდან, მით უმეტეს შეხვედრის წუთებს, რომლებიც მოწყვეტილი ვარსკვლავივით მიქრიან და ღრუბლებივით უჩინარდებიან”.
* * *
„კაცი რაც უფრო ადრე აიღებს ჭირნახულს, მით უფრო მალე მიხვდება რაზე ზის, რაშზე თუ ვირზე”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ყოველი სულიერისათვის ყველაზე ძვირფასი რამ სიცოცხლეა და ამიტომ საკუთარს უფრო ელოლიავება, ვიდრე სხვისას”.
* * *
„მაღალ ღმერთს უბრძანებია: ბოროტების წილ ბოროტება, იგივე ბოროტებააო”.
* * *
„ სადაც მზე ანათებს, ადამიანს ყველგან ჩრდილივით სდევს განსაცდელი და ურვა”.
* * *
„ადამიანმა საპასუხისმგებლო საქმეში დასაწყისშივე უნდა გამოიჩინოს წინდახედულება და შედეგზე მანამდე იზრუნოს, ვიდრე ჭეშმარიტების მზე თავისით გამოანათებდეს შეცდომათა საფარიდან”. – (ავტორი გენია.ჯი)