ამონარიდები თომას მანის მოთხრობებიდან…

„გულგახსნილობავ! მიამიტო, მოზეიმე გულგახსნილობავ, შენა ხარ ადამიანის მომშლელი და დამამცირებელი, უნაყოფო საცთურით აღსავსე საწამლავი, აზრისა და სიმშვიდის აღვირახსნილი მტერი; ნეტა რა უნდა იყოს შენზე საზარელი?” – (ბედნიერება) – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„რა საბრალოა ადამიანი, ეს განდიდებული ნახევრადღმერთი”. – (იმედის გაცრუება)

* * *

„როგორ შეიძლება აღმზრდელად გამოდგეს ის, ვისაც იმთავითვე უფსკრულისკენ ლტოლვა აქვს თანდაყოლილი?” – (სიკვდილი ვენეციაში)

* * *

„გარწმუნებთ, ხშირად ლამის სული ამომხდეს, ისე მღლის ადამიანის როლის თამაში, მაშინ როდესაც ადამიანურში წილი არა მაქვს…” – (ტონიო კროგერი)

* * *

„ჩუ! სხვის სულში გვინდა ჩავიხედოთ”. – (ბედნიერება) – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ადამიანებს მანამდე უყვართ და პატივს სცემენ ერთმანეთს, ვიდრე ერთმანეთის განჩინება არ ძალუძთ”. – (სიკვდილი ვენეციაში)

* * *

„ცხოვრება მზადაა თავის ქსელში გაგაბას”. – (ბატონი და ძაღლი)

* * *

„ყველაფერი აუცილებლად ბუნებრივი უნდა იყოს”. – (სიკვდილი ვენეციაში)

* * *

„უბედურება ხშირად ურიგო ამბებს გვაჩვევს”. – (ბედნიერება)

* * *

„განა ადამიანს სწორედ იქ არ ღალატობს ძალა, სადაც ყველაზე მეტად სჭირდება მხნეობა?!” – (იმედის გაცრუება) – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>