ამონარიდები კონსტანტინე გამსახურდიას რომანიდან – „მთვარის მოტაცება”

„აჰ, თურმე ამქვეყნად ერთადერთი სამოთხე ყოფილა, როცა შიგა ხარ, ვერ ამჩნევ ამას, სახელდობრ, ბავშვობა”. - (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ღორჯოს ნუ ეხუმრები, ბიძი, ღორჯო ღორჯოა, რომ გაიზრდება, ღლავი გახდება და შეგჭამს”.

* * *

„უსამართლობა ბუნებას ჰქონია წესად”.

* * *

„დროა, მარტო ძველი დამსახურებით ყოყოჩობას ბოლო მოეღოს.

წარსულში ღვაწლი მიგიძღვის? დიდი მადლობა მოგვიხსენებია ამისათვის. მაგრამ შენ ეს მითხარი, დღეს რასა ჰქმნი?”

* * *

„უნდა ვისწავლოთ მცირედი ბედნიერებაც ვიკმაროთ”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„არის ისეთი ჟამი ადამიანის ცხოვრებაში, როცა სულიერ სიმძიმილისაგან გულშეღონებულს ავად გახდომა და ფიზიკური ტკივილი სანუკველად უჩანს”.

* * *

„ძერის ბახალამ რაც უნდა ინანიოს, მტრედის მართვე მაინც ვერ გახდება”.

* * *

„მე მირჩევნია დავიღუპო, ვიდრე გულმოწყალების საგანი გავხდე”.

* * *

„საოცარია, – ამბობდა კაროლინა, – ჩვენს ახლოს დიდხანს ყოფნის გამო საგნები ისე გვეთვისებიან, თითქოს სხეულის ჩვენის ნაწილი ხდებიანო, ლხენათა და მწუხარებათა ჩვენთა ზიარი”.

* * *

„ჯვარიც დავკარგეთ, შურიგე, ჯვარიც დავკარგეთ და ღმერთიც”. – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>