ამონარიდები არჩილ სულაკაურის მოთხრობიდან – „პაწაწინა ნიგვზის ტოტი”

„რაც ჭეშმარიტად ჩემი მოსაპოვებელია, ის მხოლოდ მე უნდა მოვიპოვო…” - (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ – განა შეიძლება არარაობის დანახვა?”

* * *

„რა ტკივილი შეედრება მარტოობის ტკივილს!”

* * *

„ყველაფერს სჯობია, თავი შეიკავო… ჯერჯერობით იჯექი შენთვის ჩუმად, უხმოდ და ბოლომდე ყურადღებით მოისმინე, რას იტყვიან შენზე ეს ფერად-ფერადი ადამიანები. განა საინტერესო არ არის, რატომ გთვლიან სულელად? თუ არა ზურგს უკან, ვინ მოგაყრის ასეთ მარგალიტებს სახეში? ცოტაც მოითმინე, კარგად დაუგდე ყური, იქნებ სხვაცა ხარ – უფრო უარესი…”

* * *

„უეჭველად გაჭიანურებულმა სადღეგრძელოებმა მისცა დასაბამი მსოფლიო სევდას ანუ პესიმიზმს…”

* * *

„ძალიან ცუდი გრძნობაა: შენ იმათ ხედავ, ისინი შენ ვერ გხედავენ. შენ იმათი ნალაპარაკევი გესმის, იმათ შენი – არა”.

* * *

„მართლაც მძიმე ასატანია, როცა საკუთარი სილამაზე, კდემამოსილება, გონიერება წინ გეღობება და გარიდებს იმას, რისთვისაც ხარ ამქვეყნად მოვლენილი…”

* * *

„სიჯიუტე ადამიანის შინაგანი სისუსტის ერთგვარი გამოვლინებაა”.

* * *

„ადამიანი მეხსიერებაა…”

* * *

„ – საქმეს მიწოლა უნდა!” – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>