ამონარიდი გიორგი სიჭინავას მოთხრობიდან – „აღათია”

„ – საით მიდიხარ, შვილო? – ჰკითხა თევდორემ.

აღათია შეკრთა. არ მოელოდა მღვდელთან შეხვედრას. ის გაქვავებულივით იდგა და ვერ მოეფიქრებინა, რა ეთქვა.

- ღამ-ღამობით ტყეში რად დაეხეტები, რა დაგკარგვია იქ?

- მგლოვიარე ვარ, მამაო, ტყეში სიჩუმეა და გულს ვიოხებ.

- ტყეში ავი სულები დათარეშობენ. გული აქ მოიოხე, ტაძარში, სანთელი აანთე და მიცვალებულზე ილოცე.

- მიცვალებულს რა ლოცვა უნდა, მამაო, ან რა მომცა ლოცვა-კურთხევამ?

თევდორე შეცბა.

- მწუხარებას ბოღმით აღუვსია შენი გული, ბოღმიან გულს კი ეშმა ადვილად დაეუფლება. შემოდი ტაძარში, დაუნთე შენს ბიჭს სანთელი და ღმერთს შეევედრე.

- ღმერთს არც ლოცვა ესმის ჩემი და არც წყევლა.

- ეშმა გალაპარაკებს ამას. გონს მოდი, ამოიღე გულიდან ბოღმა და შენს ტანჯვას გაუმკლავდი.

- ტაძარში ტკივილი დაგიამდება. ლოცვა-კურთხევა სიკეთისკენ მოგაბრუნებს. ჭირთა თმენაა ადამიანის წილ-ხვედრი ამ ქვეყანაზე. ვინც დაითმენს, მისია სასუფეველი ცათა შინა…

- სიკეთეო, ამბობ მამაო, საოცარია, ღმერთმანი, ვითა ვქნა სიკეთე გაუბედურებულმა, შეურაცხყოფილმა და მიწასთან გასწორებულმა უსუსურმა ქალმა. ან ვის რად უნდა ჩემი სიკეთე…

- ღმერთს უნდა!

- რისთვის და ვისთვის?

- შენთვის და სოფლისათვის. მხოლოდ სიკეთით უნდა დაიძლიოს ბოროტება. სხვა ძალა მისი დამთრგუნველი არ არსებობს.

- განა იმიტომ მომივლინა ღმერთმა ეგ უბედურება, რომ საზღაურად სიკეთე ვთესო.

- იქნებ შენც იობივით გცდის.

- მწვალებელი  ღ მ ე რ თ ი ც  არ მინდა… ან როგორღა მთხოვს სიკეთეს, თუ მისი გამოვლენის საშუალებებს მისპობს.

- სიკეთის გამოვლენის საშუალება შენ მხოლოდ ახლა მოგეცა.

- მე გაუბედურებულსა და სვეგამწარებულს?

- დიახ, ადამიანი ჭირში იცნობა.

- მამაო! თუ შენი ზეციური ძალები ასე თოჯინასავით მცდიან და მათამაშებენ, ცისკენ ახედვაც არ მინდა.

- როგორ მოგეშვა! როგორ შეგატოვო ეშმაკსა და ავ სულებს!

- საოცარია, გოთოშიების სიყვარულს მაძალებ, იმ გოთოშიებისა, რომლემაც ფეხქვეშ გამთელეს.

- სიყვარულს როდი გაძალებ…

- მაშ რაღას ითხოვ ჩემგან?

- არ შეიძულო, არამედ შეინანე. ისე შეინანე, როგორც იესომ გამყიდველი და მოღალატე იუდა!

- მე არც ღმერთი ვარ და არც ღმერთის შვილი… მე მიწის შვილი ვარ… გამაუბედურეს და ბოღმა მახრჩობს…

- რა გაეწყობა… ჩემი ვალია, შეგაგონო… გახსოვდეს, სიძულვილი და ბოღმა ჯოჯოხეთის ჯურღმულში ჩაგიყვანს. შენ კი შეგეძლო წმინდანი გამხდარიყავი”.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>