ამონარიდები თამაზ ბიბილურის რომანიდან – „ჟამი კითხულისა”

„ერთ პატარა სოფელში თავს იყრის მთელი ქვეყნიერების ვნებათაღელვა; სოფელი ერთ მუჭად შეკრული და დაპატარავებული ქვეყნიერებაა – თავისი ხალხით და ჯამაათით, ერით და ბერით, მეფით და კარისკაცებით, აღზევებულნით და დამცირებულნით, სიკეთითა და ბოროტებით… გაუხსენ ხელ-ფეხი, გაუფანტე სიპატარავის შიში, მიანიჭე თვითრწმენა და იგი, ერთ მუჭად შეკრული, თითქოსდა ერთიბეწო, განივრცობა, უკიდეგანო ქვეყნიერება გახდება”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ადამიანი მხოლოდ საკუთარ ცოდვათათვის აგებს პასუხს უფლისა და კაცის წინაშე. სხვათა მსაჯული ღმერთია და ადამიანს არ ეპატიება ღმერთად გახდომა”.

* * *

„საკუთარ ჭირთა თმენა ყველაზე დიდი მკურნალია ამ ჭირისა…”

* * *

„ადამიანი მერცხლისა არ იყოს, ბოლოს მაინც თავის ბუდეში უნდა დაბრუნდეს”.

* * *

„შენ უკეთ უწყი ღმერთო, სიბნელე მარადიულია, თუ ნათელი არ მიაშუქე, ყველაფერი წყვდიადში იძირება. ნათელი კი ცოტაა, ყველა ნათელი ქრება, ნათელს გაფრთხილება უნდა”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„საკუთარ სულზე ზრუნვა სხვებზე ზრუნვაა, რაკიღა შენი სული ნაწილია ქვეყნის სულისა…”

* * *

„საკუთარ კერას, საკუთარ ოჯახს და ახლობელს ამქვეყნად არაფერი სჯობს…”

* * *

„რასაც უბრალო ბედნიერების გაელვების ჟამს გავიფიქრებთ, იმას სინამდვილედ არასოდეს ვაქცევთ”.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>