ამონარიდები დანტე ალიგიერის პოემიდან – „ღვთაებრივი კომედია”

„მაშინ ბოროტის მოსურნესა რაღა მივაგოთ, უკეთუ იგი განვიკითხოთ, ვინც შეგვიყვარა?” – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„არის კანონი, და ვინღაა მომხმარებელი. არავინ, რადგან მეწინავე ფარის გამძღოლმა ცოხნა კი იცის, მაგრამ ჭლინკებს ვეღარა ხლეჩს”.

* * *

„და თუ ქვეყანა ახლანდელი წარხდენილია, ამის მიზეზი თქვენშივეა, იქვე ეძიეთ”.

* * *

„არავის ძალუძს შეიძულოს თვისივე თავი”.

* * *

„ზოგს ეშინია დაეკარგოს პატივისცემა, ძალა, ნამუსი და სახელი სხვის წარმატებით, ამიტომაც სწუხს და უსურვებს სხვას დამარცხებას”. – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ვიცი მაცხოვარს ხელმეორედ შეგვიგინებენ და განახლდება ისევ ძმრისა და გესლის გემო, ორ ყაჩაღს შორის მოუხდება უფალს სიკვდილი”.

* * *

„ნება სურვილს მუდამ როდი ემორჩილება”.

* * *

„იჭვნეულობას ხშირად იწვევს საბაბი მცთარი, როს დედააზრი ჭეშმარიტი შეფარვულია”.

* * *

„როგორ ახელებ, სიყვარულო ყვითელ ლითონის, შენ მომაკვდავთა გაუმაძღარ ვნებათა ღელვას”.

* * *

„ჭეშმარიტად ნეტარ არიან, ვისაც ღვთის ცეცხლი განუქარვებს გაუმაძღრობას, ვისაც სიხარბე ვერ დაუხშობს სიკეთეს გულში”. – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>