ვახუშტი კოტეტიშვილი – „ჭაბუკური”
ვითენთები ახურებულ მზეზე,
ენაგამშრალ რიყის ქვებზე ვთბები.
მინდა, უცებ წამოვარდე ზეზე,
მზეს ვეცე და გავუწეწო თმები…
* * *
მინდა, სუნთქვა ზღვის ნიავქარს შევრთო.
ა იმ ღრუბელს ჩამოვხიო კალთა,
იმ აშოტილ ალვის ხესთან ერთად
გავიარო, როგორც ლამაზ ქალთან…
* * *
სიტყვა მინდა ქარიშხალთა მსგავსი,
მკერდგაღეღილ ცას გავარდეს მეხი,
ცაზე მთვარის აყირავდეს თასი,
ზღვაზე ტალღამ მოიტეხოს ფეხი…
* * *
მსურს, სიცოცხლეს გული მივცე მინდა,
ყველა ცაზე ჩამოვხიო ბინდი,
ყველაფერი მზით აღსასვსე მინდა,
ყველაფერი ამ ზღვასავით დიდი…