ამონარიდები თომას მანის რომანიდან – „ლოტე ვაიმარში”
„განა ასე არ არის – ის გარემოება, რომ აუცილებლად მადლობელი უნდა იყო, ოდნავ გვიბღალავს მადლიერების გრძნობას, რამდენადმე წარიტაცებს სიხარულს”. - (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„კანონები და უფლებანი, შეიძლება ითქვას, მარადიულ ავადმყოფობასავით მემკვიდრეობით გადადის თაობიდან თაობაზე”.
* * *
„ცხოვრების განახლება იქნებ ზოგჯერ ძალდაუტანებლად არც ხდებოდეს”.
* * *
„ხშირად ის ხდება, რასაც არ ელიო – რა სწორად ამბობს ამას ეს უბრალო ხალხური სიბრძნე!”
* * *
„სიკეთის მნიშვნელობა ჩვენთვის, ადამიანებისათვის მით უფრო იზრდება, რაც უფრო ძნელია მისი მოპოვება”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ვეჭვობ, რომ ძნელია ისეთ ორაზროვან არსებაზე, როგორიც ადამიანია, სხვანაირად ილაპარაკო, თუ არა ორაზროვნად”.
* * *
„სიცოცხლის მეგობრად უნდა ჩაითვალოს ის, ვინც ცხოვრების კარგ და სასიხარულო მოვლენებთან ერთად მის უკუღმა მხარესაც ხედავს, სადაც შეიძლება ხეშეში კვანძებიც იყოს გამოჩრილი და ზოგიერთი ულაზათო ძაფებიც ეკიდოს”.
* * *
„ადამიანები სხვადასხვანაირნი ვართ. ერთი სიამოვნებას იმაში ხედავს, რომ სხვას ყველას დაასწროს და სამუშაოს შეუდგეს მაშინ, როდესაც სხვას ყველას სძინავთ; მეორეს კი ის მოსწონს, რომ ბატონკაცურად ერთხანს კიდევ დაჰყოს მორფეუსის უბეში, მაშინაც კი, როცა გაჭირვება კარს უკაკუნებს”.
* * *
„ – ჭეშმარიტება, ქალბატონო, ყოველთვის ლოგიკას როდი სჯერდება; ჭეშმარიტებას რომ არ დაშორდე, აქა-იქ ზოგჯერ შენს თავს უნდა ეწინააღმდეგებოდე”.
* * *
„ბევრად უფრო ძნელი და საპატიოა ადამიანთა დაკმაყოფილება, ვიდრე მათი გაცბუნება…” – (ავტორი გენია.ჯი)