ამონარიდები სერვანტესის რომანიდან – „დონ კიხოტი”
„ – ღმერთმანი, გიყურებ და ასე მგონია სანჩო, – უთხრა დონ კიხოტმა, – არც შენა ხარ ჩემზე ნაკლები გიჟი”. - (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ქალს ისე არაფერი უფუჭებს და უუხეშებს სახის კანს, როგორც ყოველდღე ყანაში ტრიალი და მზის გულზე თუ ქარში მუშაობა”.
* * *
„ყველა, ვისაც სურს გამჭრიახი და ჭირთამთმენი კაცის სახელი მოიხვეჭოს, ოდისევსს უნდა ჰბაძავდეს”.
* * *
„წამიერი სიკვდილი ერთბაშად წყვეტს და ბოლოს უღებს ყოველგვარ ტანჯვას, მაშინ როდესაც გაჭიანურებული სიკვდილი ყოველწამიერად გვკლავს, მაგრამ სულის ამოხდას კი, ღმერთმა იცის, როდის გვაღირსებს”.
* * *
„ – ერთიც უნდა იცოდე, სანჩო: როცა ესა თუ ის მხატვარი თავისი ხელოვნების წყალობით სახელის მოხვეჭას აპირებს, უწინარეს ყოვლისა, იმასა ცდილობს, რომ თავის დარგში ყველაზე დიდ მხატვრებს მიჰბაძოს. ეს წესი თანაბრად ვრცელდება ყველა ხელობასა თუ ხელოვნებაზე”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ჰოი, უმწიკვლო მეგობრობავ, სად გაგვიფრინდი, ამ ქვეყანაზე დარჩა მხოლოდ შენი ხსენება”.
* * *
„სიკვდილზე დიდი უბედურება ამ ქვეყნად რაღა იქნება?”
* * *
„უთანასწორო ქორწინებით მონიჭებული ბედნიერება, რომლითაც ერთხანს ტკბებიან ახალშეუღლებულნი, არამყარი და მსწრაფლმავალია”.