ამონარიდები ბორის ჩხეიძის რომანიდან – „მწვანე ხოდაბუნი”
„გზას არავინ ეკითხება, სად უნდა მიიყვანოს მგზავრი”. - (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„კანონი, იცოცხლე მკაცრი და სამართლიანია, თუკი ვინმე წამგლეჯის აღმოჩენას მოინდომებს, მაგრამ, როცა ხელი ხელს ბანს, კანონი უძლური ხდება”.
* * *
„სიგლახეს სანთელი არ უნდა აუნთოს კაცმა”.
* * *
„ – თვალხილულ ქვეყანას ვუცქერით. მარტო ამისათვის ღირდა დაბადება. სიხარული და მწუხარება ანგარიშში ჩასაგდები არ არის”.
* * *
„ქმარი – ქალისათვის სახელი და ტაძარია. ქმარი, ქმარი… ხმალია ქალის ხელში”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„საქართველოში კეთილი ადამიანისათვის პურმარილი ვის დანანებია?”
* * *
„მიწა მარტო იმისათვის კი არ გაჩენილა, რომ ზედ სოკოებივით ამოვიდეთ, პატარა ხანს ვიცხოვროთ, მერე დავლპეთ, გაგვითხარონ სამარე და ღრმად ჩაგვფლან. მიწა ადამიანის დარჩენა-გაღორძინებისათვის, ჩვენი ერის გამოჩენისათვის მოგვცემია”.
* * *
„ნაძალადევ სიყვარულს გულში ვერ ჩაიკარებ”.
* * *
„ – ჩვიდმეტი წლის ქალის ქმარ-შვილში ჩაგდება ადრეა და კაცის გამეტებას ჰგავს”.
* * *
„წუთისოფელი მოკლეა. ყველაფერი წარმავლობის გზაზე დგას და მიდის თურმე დასასრულისაკენ უკანმოუხედავად, გარდუვალად”. – (ავტორი გენია.ჯი)